waarheidsgetrouw

Dutch

Etymology

Compound of waarheid +‎ -s- +‎ getrouw.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌʋaːr.ɦɛi̯ts.xəˈtrɑu̯/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: waar‧heids‧ge‧trouw

Adjective

waarheidsgetrouw (comparative waarheidsgetrouwer, superlative waarheidsgetrouwst)

1. truthful, accurate, true to life

   Een waarheidsgetrouwe weergave van de gebeurtenissen.

   A truthful representation of the events.

Inflection

Declension of waarheidsgetrouw
uninflected	waarheidsgetrouw
inflected	waarheidsgetrouwe
comparative	waarheidsgetrouwer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		waarheidsgetrouw	waarheidsgetrouwer	het waarheidsgetrouwst het waarheidsgetrouwste
indefinite	m./f. sing.	waarheidsgetrouwe	waarheidsgetrouwere	waarheidsgetrouwste
	n. sing.	waarheidsgetrouw	waarheidsgetrouwer	waarheidsgetrouwste
	plural	waarheidsgetrouwe	waarheidsgetrouwere	waarheidsgetrouwste
definite		waarheidsgetrouwe	waarheidsgetrouwere	waarheidsgetrouwste
partitive		waarheidsgetrouws	waarheidsgetrouwers	—

Derived terms

• waarheidsgetrouwheid