spokojny

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish spokojny, from Proto-Slavic *sъpokojьnъ. Cognate to Russian споко́йный (spokójnyj).

Pronunciation

• IPA^(key): /spɔˈkɔj.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔjnɨ
• Syllabification: spo‧koj‧ny

Adjective

spokojny (comparative spokojniejszy, superlative najspokojniejszy, derived adverb spokojnie)

1. calm, peaceful, tranquil, quiet, placid

   Antonym: niespokojny

Declension

Declension of spokojny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	spokojny		spokojna	spokojne	spokojni	spokojne
genitive	spokojnego		spokojnej	spokojnego	spokojnych
dative	spokojnemu		spokojnej	spokojnemu	spokojnym
accusative	spokojnego	spokojny	spokojną	spokojne	spokojnych	spokojne
instrumental	spokojnym		spokojną	spokojnym	spokojnymi
locative	spokojnym		spokojnej	spokojnym	spokojnych

Derived terms

interjection

• spokojna głowa

 

Related terms

adjectives

• antypokojowy
• pokojowy
• spokojniutki

 

adverbs

• pokojowo
• spoko
• spokojniutko

 

nouns

• pokoiczek
• pokoik
• pokojowa
• pokojowiec
• pokojowość
• pokojówka
• pokój
• przedpokój
• spokój
• uspokajacz

 

verbs

• uspokajać
• uspokoić
• zaspokajać
• zaspokoić

 

Further reading

• spokojny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spokojny in Polish dictionaries at PWN