ofiara

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Appendix:Variations of "ofiara"

Old Polish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Old Czech ofěra. First attested in the 14th century.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔfjara/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔfjara/

Noun[edit]

ofiara f (related adjective ofierny)

  1. (religion, attested in Lesser Poland) offering; sacrifice (gift given to God)
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[2], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 26, 11:
      Obszedl iesm y offerowal iesm w przebitku iego offerø glosnø
      [Obszedł jeśm i ofierował jeśm w przebytku jego ofierę głośną]
    1. (religion, attested in Masovia) offering (donation to a church and clergy)
      • c. 1463, Dawid z Mirzyńca, Skarga umierającego‎[3], Płock, line 34:
        Ialmvsznym nacznem nye daval, offyerym bogv nye czynyl
        [Jałmużny-m nędznem nie dawał, ofiery-m Bogu nie czynił]
      • 1442, Wokabularz Raczyńskich, Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu, sygn. 1360/I, page 153v:
        Offertorium offyarą
        [Offertorium ofiara]
      • c. 1500, Wokabularz lubiński, inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 90r:
        Oblatio eyn opfferung offyąrą
        [Oblatio eyn opfferung ofiara]
      • c. 1500, Wokabularz lubiński, inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 118r:
        Sacrificium ein opffer offertorium idem offyąrą
        [Sacrificium ein opffer offertorium idem ofiara]
    2. (religion) burnt offering
      • 1440, rękopiśmienne ekscerpty - glosy z rozariusza z rękopisu znajdującego się w zbiorach Biblioteki Klasztornej oo. Paulinów na Jasnej Górze pod sygn. II 25 z r. 1444, page 183r:
        Olocaustum […] id est totum sacrificium incensum ab olon et cauma […] id est incendium vlg. offara uel obyatha
        [Olocaustum […] id est totum sacrificium incensum ab olon et cauma […] id est incendium vlg. ofiara vel obiata]
      • c. 1500, Wokabularz lubiński, inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 61r:
        Holocaustum dicitur offertorium quod antiquitus in altari cremabatur offyara vel obyąthą
        [Holocaustum dicitur offertorium quod antiquitus in altari cremabatur offyara vel obyąthą]

Derived terms[edit]

nouns
verbs
verbs

Related terms[edit]

nouns

Descendants[edit]

References[edit]

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish ofiara.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔˈfja.ra/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ɔˈfja.ra/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ara
  • Syllabification: o‧fia‧ra

Noun[edit]

ofiara f

  1. victim; casualty (one or that which is harmed, killed, injured, subjected to oppression, deceived, or otherwise adversely affected—by someone or something, especially another person or event, force, or condition)
  2. casualty (thing damaged or destroyed by something)
  3. (colloquial, derogatory) buffoon (incapable or clumsy person)
    Synonyms: see Thesaurus:niezdara
  4. offering; donation (that which is given to help someone or support a noble cause)
    Synonyms: cegiełka, datek
  5. (religion) offering; sacrifice (gift given to God in return for mercy)
  6. sacrifice (destruction or surrender of anything for the sake of something else regarded as more urgent or valuable; also, the thing destroyed or surrendered for this purpose)
    Synonyms: obiata, poświęcenie
  7. (chess) sacrifice (act of intentionally allowing one's piece to be captured by the opponent in order to improve one's position in the game)
  8. (Middle Polish) sacrifice; Further details are uncertain.
    • 1588, A. Calepinus, Dictionarium decem linguarum‎[4], page 935b:
      Sacrum – Swiątoſc, offiara, mſzą.
      [Sacrum – Swiętośc, ofiara, mszą.]

Declension[edit]

Declension of ofiara
singular plural
nominative ofiara ofiary
genitive ofiary ofiar
dative ofierze ofiarom
accusative ofiarę ofiary
instrumental ofiarą ofiarami
locative ofierze ofiarach
vocative ofiaro ofiary

Derived terms[edit]

adjectives
nouns
proper nouns
verbs

Descendants[edit]

Trivia[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), ofiara is one of the most used words in Polish, appearing 5 times in scientific texts, 25 times in news, 5 times in essays, 15 times in fiction, and 5 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 55 times, making it the 1171st most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References[edit]

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “ofiara”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 324

Further reading[edit]

  • ofiara in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ofiara in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ofiara”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • “OFIARA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 05.08.2010
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “ofiara”, in Słownik języka polskiego‎[5]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “ofiara”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎[6]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “ofiara”, in Słownik języka polskiego‎[7] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 698
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ofiara&oldid=79484099"