behawioralny

Polish

Etymology

Borrowed from English behavioral + -ny. By surface analysis, behawior +‎ -alny.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛ.xa.vjɔˈral.nɨ/, /bi.xɛ.vjɔˈral.nɨ/

• Audio 1, behawioralny:

  (file)

• Audio 2, behawioralny:

  (file)

• Audio 3, bihewioralny:

  (file)

• Rhymes: -alnɨ
• Syllabification: be‧ha‧wio‧ral‧ny

Adjective

behawioralny (not comparable, no derived adverb)

1. (biology, psychology, relational) behavioral (relating to the observable response produced by an organism)

Declension

Declension of behawioralny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	behawioralny		behawioralna	behawioralne	behawioralni	behawioralne
genitive	behawioralnego		behawioralnej	behawioralnego	behawioralnych
dative	behawioralnemu		behawioralnej	behawioralnemu	behawioralnym
accusative	behawioralnego	behawioralny	behawioralną	behawioralne	behawioralnych	behawioralne
instrumental	behawioralnym		behawioralną	behawioralnym	behawioralnymi
locative	behawioralnym		behawioralnej	behawioralnym	behawioralnych

Related terms

adjective

• behawiorystyczny

 

nouns

• behawior
• behawiorysta
• behawioryzm

 

Further reading

• behawioralny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• behawioralny in Polish dictionaries at PWN