αράζω

See also: ἀράζω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ἀράζω (arázō) form the Ancient Greek ἀράσσω (arássō) from past tense: ‑αξα to present: ‑άζω, in the pattern of στάζω (stázō), ἔσταξα (éstaxa, “I dripped”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈra.zo/
• Hyphenation: α‧ρά‧ζω

Verb

αράζω • (arázo) (past άραξα, passive —, ppp αραγμένος)

1. (nautical) to anchor, moor

   Synonyms: αγκυροβολώ (agkyrovoló), προσορμίζω (prosormízo)

   Το πλοίο άραξε στο λιμάνι. ― To ploío áraxe sto limáni. ― The ship docked at the harbour.

2. (colloquial) to park

   Synonym: παρκάρω (parkáro)

   Άραχ’ το αυτοκίνητο να πάμε να πιούμε κανέναν καφέ. ― Árach’ to aftokínito na páme na pioúme kanénan kafé. ― Park the car and let's go for a coffee.

3. (colloquial) to lie down and relax at one place, stay at one place for long

   Synonyms: ξαπλάρω (xapláro), απαγγιάζω (apangiázo)

   Αράζω στον καναπέ και βλέπω τηλεόραση. ― Arázo ston kanapé kai vlépo tileórasi. ― I lie on the couch and watch television.

Conjugation

αράζω   (active forms only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αράζω	αράξω
2 sg	αράζεις	αράξεις
3 sg	αράζει	αράξει
1 pl	αράζουμε, [‑ομε]	αράξουμε, [‑ομε]
2 pl	αράζετε	αράξετε
3 pl	αράζουν(ε)	αράξουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	άραζα	άραξα
2 sg	άραζες	άραξες
3 sg	άραζε	άραξε
1 pl	αράζαμε	αράξαμε
2 pl	αράζατε	αράξατε
3 pl	άραζαν, αράζαν(ε)	άραξαν, αράξαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αράζω ➤	θα αράξω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αράζεις, …	θα αράξεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αράξει   έχω, έχεις, … αραγμένο, ‑η, ‑ο ➤	είμαι, είσαι, … αραγμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αράξει   είχα, είχες, … αραγμένο, ‑η, ‑ο	ήμουν, ήσουν, … αραγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αράξει   θα έχω, θα έχεις, … αραγμένο, ‑η, ‑ο	θα είμαι, θα είσαι, … αραγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	άραζε	άραξε, άραχ' 1
2 pl	αράζετε	αράξτε, αράχτε2
Other forms
Active present participle ➤	αράζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας αράξει ➤
Passive perfect participle ➤	αραγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤	αράξει
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. άραχ' το ("anchor it!, park it!")  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• άραγμα n (áragma, “mooring, anchoring”)
• αραγμένος (aragménos, past participle)
• αραχτός (arachtós, “lying relaxed”) (colloquial)
• προσαράζω (prosarázo, “ground (on reef/sandbank)”) (of ships)

Further reading

• αράζω - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
• “αράζω”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998