þynne

See also: thynne and Thynne

Middle English

Adjective

þynne

1. Alternative form of thinne

Old English

Alternative forms

• þinne

Etymology

From Proto-West Germanic *þunnī, whence also Old High German dunni, Old Norse þunnr.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθyn.ne/

Adjective

þynne (comparative þynra, superlative þynnest)

1. thin

Declension

Declension of þynne — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	þynne	þynnu, þynno	þynne
Accusative	þynne	þynne	þynne
Genitive	þynnes	þynre	þynnes
Dative	þynnum	þynre	þynnum
Instrumental	þynne	þynre	þynne
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	þynne	þynna, þynne	þynnu, þynno
Accusative	þynne	þynna, þynne	þynnu, þynno
Genitive	þynra	þynra	þynra
Dative	þynnum	þynnum	þynnum
Instrumental	þynnum	þynnum	þynnum

Declension of þynne — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	þynna	þynne	þynne
Accusative	þynnan	þynnan	þynne
Genitive	þynnan	þynnan	þynnan
Dative	þynnan	þynnan	þynnan
Instrumental	þynnan	þynnan	þynnan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	þynnan	þynnan	þynnan
Accusative	þynnan	þynnan	þynnan
Genitive	þynra, þynnena	þynra, þynnena	þynra, þynnena
Dative	þynnum	þynnum	þynnum
Instrumental	þynnum	þynnum	þynnum

Descendants

• Middle English: thinne, thin, thunne, thenne, þinne, þynne, thynne, thyn
  • English: thin
  • Scots: thin