кижи

Shor

Etymology

From Common Turkic *kiši (“person, people”).

Noun

кижи • (kiji) (plural кижилер)

1. person, human

Related terms

• кижи аларға

Southern Altai

Etymology

From Common Turkic *kiši (“person, people”). Compare Old Turkic 𐰚𐰃𐰾𐰃 (kiši, “person”).

Pronunciation

• IPA^(key): [kɪ.ʒɪ]
• Hyphenation: ки‧жи

Noun

кижи • (kiži) (plural кижилер)

1. person, human

Declension

Inflection of кижи (kiji)

	singular	plural
absolute	кижи (kiži)	кижилер (kižiler)
definite genitive	кижиниҥ (kižiniŋ)	кижилердиҥ (kižilerdiŋ)
dative	кижиге (kižige)	кижилерге (kižilerge)
definite accusative	кижини (kižini)	кижилерди (kižilerdi)
locative	кижиде (kižide)	кижилерде (kižilerde)
ablative	кижидеҥ (kižideŋ)	кижилердеҥ (kižilerdeŋ)

Synonyms

• кіжі, киши, кіші, адам, хүн

Tuvan

Etymology

From Proto-Turkic *kiĺi (“person, people”). Cognate to Turkish kişi (“person”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɪ̰.ʒɪ/

Noun

кижи • (kiji) (definite accusative кижини, plural кижилер)

1. person, human

   эр кижи ― er kiji ― man (literally, “male person”)

Declension

Declension of кижи
Nominative	кижи kiji
Accusative	кижини kijini
	Singular	Plural
Nominative	кижи kiji	кижилер kijiler
Genitive	кижиниң kijiniñ	кижилерниң kijilerniñ
Accusative	кижини kijini	кижилерни kijilerni
Dative	кижиге kijige	кижилерге kijilerge
Locative	кижиде kijide	кижилерде kijilerde
Ablative	кижиден kijiden	кижилерден kijilerden
Prolative I	кижиже kijije	кижилерже kijilerje
Prolative II	кижидиве kijidive	кижилердиве kijilerdive

First person singular possessive forms of кижи
Nominative	кижим kijim
Accusative	кижимни kijimni
	Singular	Plural
Nominative	кижим kijim	кижилерим kijilerim
Genitive	кижимниң kijimniñ	кижилеримниң kijilerimniñ
Accusative	кижимни kijimni	кижилеримни kijilerimni
Dative	кижимге kijimge	кижилеримге kijilerimge
Locative	кижимде kijimde	кижилеримде kijilerimde
Ablative	кижимден kijimden	кижилеримден kijilerimden
Prolative I	кижимже kijimje	кижилеримже kijilerimje
Prolative II	кижимдиве kijimdive	кижилеримдиве kijilerimdive