ψυχοτρόφος

Ancient Greek

Etymology

From ψῡχή (psūkhḗ, “soul”) +‎ τρέφω (tréphō, “to nurture, feed, sustain”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psyː.kʰo.tró.pʰos/ → /psy.xoˈtro.ɸos/ → /psi.xoˈtro.fos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /psyː.kʰo.tró.pʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /psy.kʰoˈtro.pʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /psy.xoˈtro.ɸos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /psy.xoˈtro.fos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /psi.xoˈtro.fos/

Adjective

ψῡχοτρόφος • (psūkhotróphos) m or f (neuter ψῡχοτρόφον); second declension

1. sustaining life or soul

Inflection

Second declension of ψῡχοτρόφος; ψῡχοτρόφον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ψῡχοτρόφος psūkhotróphos	ψῡχοτρόφον psūkhotróphon		ψῡχοτρόφω psūkhotróphō	ψῡχοτρόφω psūkhotróphō		ψῡχοτρόφοι psūkhotróphoi	ψῡχοτρόφᾰ psūkhotrópha
Genitive		ψῡχοτρόφου psūkhotróphou	ψῡχοτρόφου psūkhotróphou		ψῡχοτρόφοιν psūkhotróphoin	ψῡχοτρόφοιν psūkhotróphoin		ψῡχοτρόφων psūkhotróphōn	ψῡχοτρόφων psūkhotróphōn
Dative		ψῡχοτρόφῳ psūkhotróphōi	ψῡχοτρόφῳ psūkhotróphōi		ψῡχοτρόφοιν psūkhotróphoin	ψῡχοτρόφοιν psūkhotróphoin		ψῡχοτρόφοις psūkhotróphois	ψῡχοτρόφοις psūkhotróphois
Accusative		ψῡχοτρόφον psūkhotróphon	ψῡχοτρόφον psūkhotróphon		ψῡχοτρόφω psūkhotróphō	ψῡχοτρόφω psūkhotróphō		ψῡχοτρόφους psūkhotróphous	ψῡχοτρόφᾰ psūkhotrópha
Vocative		ψῡχοτρόφε psūkhotróphe	ψῡχοτρόφον psūkhotróphon		ψῡχοτρόφω psūkhotróphō	ψῡχοτρόφω psūkhotróphō		ψῡχοτρόφοι psūkhotróphoi	ψῡχοτρόφᾰ psūkhotrópha
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ψῡχοτρόφως psūkhotróphōs			ψῡχοτροφώτερος psūkhotrophṓteros			ψῡχοτροφώτᾰτος psūkhotrophṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ψῡχότροφον (psūkhótrophon)

Further reading

• “ψυχοτρόφος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ψυχοτρόφος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette